W ramach projektu "Turystyka bez granic - wzmocnienie współpracy transgranicznej w turystyce w oparciu o zrównoważony rozwój środowiska” w dniach 27-29 marca odbyła się druga wizyta studyjna dla dziennikarzy. Kierunkiem wyjazdu był Spisz i poznanie tamtejszych zabytków i atrakcji.
Mało kto wie, że tereny dzisiejszego Szarysza w I połowie XI wieku znajdowały się w granicach Polski, a jeszcze w I połowie XIII wieku jego północna część znajdowała się we władaniu Polski. Śladów łączności tego obszaru z naszą historią znaleźliśmy na trasie sporo.
Wyjazd miał charakter objazdowy w trakcie, którego odwiedzono Kieżmark (Kežmarok), Poprad, Lewoczę a z zabytków m.in. renesansowy pałac w Spiskej Beli (Spišská Belá) czy Zamek Spiski (Spiski Hrad) wpisany na listę UNESCO.
Pierwszy dzień zapewnił dużą ilość doznań wzrokowych. Po odwiedzeniu pierwszych miejsc na trasie, drewnianej XVIII wiecznej cerkwi w Jedlince, ruin zamku w Zborovie, oraz Spiskiej Belioczom wycieczkowiczów ukazał się widok Tatr. Panorama zauroczyła wszystkich dziennikarzy. Ten nieprzewidziany postój potrwał dluższą chwilę. Widok Tatr ujrzany na początku podróży towarzyszył nam przez kolejne dwa dni.
Następnym postojem na trasie była wieś Lendak. Niezwykłością miejscowości są zrębowe domy podmurowane z pochyłymi dachami i szczytami. Po pożarze w 1946 r. domów ostało się kilkanaście . W miejscowości znajduje się kamienny gotycki kościół rzymskokatolicki z XIV wieku, który został w 1925 r. poddany renowacji. W kościele poźnogotycki ołtarz z XV wieku. Miejscowość powstała w XIII w.
W niedziele, drugiego dnia dziennikarze powrócili do miejscowości, aby zobaczyć tradycyjne stroje, które zakładane są w tym regionie w okresie przedświątecznym.
Jeszcze pierwszego dnia odwiedzony został Kieżmark (Kežmarok), w którym głównymi punktami wycieczki były Artykularny Kościół Ewangelicki oraz kompleks zamkowy z połowy XV wieku.
Kościół został dobudowany w roku 1717 do starszej kamiennej budowli sakralnej z roku 1593, która dziś tworzy jego zakrystię. Kompleks zamkowy powstał w celu obrony miasta w 1462 roku, na resztkach średniowiecznej osady Svätá Alžbeta.
Dzień zakończył się wieczornym przyjazdem do hotelu w Spiskiej Sobotcie zabytkowej części Popradu. Wieczorne i poranne fotografowanie zabytkowego rynku w mieście.
Drugiego dnia odwiedzono Lewoczę jej zespół urbanistyczny wpisany jest na listę Światowego Dziedzictwa. W Lewoczy przetrwał zwarty kompleks cennych zabytków kulturalno-historycznych, zamknięty stosunkowo dobrze zachowanymi murami obronnymi w kształcie prostokąta. Rozległy prostokątny rynek jest centrum dawnej Lewoczy. Stoją tutaj rzymskokatolicki farny pw. św. Jakuba z XIV wieku, będący jedną z najcenniejszych budowli sakralnych na Słowacji. Wysoka smukła wieża kościelna z pierwszej połowy XIX wieku jest najbardziej wyrazistym elementem panoramy miasta. Niezwykle cennym jest wnętrze kościoła, będąc jedynym w swoim rodzaju muzeum średniowiecznej sztuki sakralnej.
Zobaczono XVII w. pałac w Markuszowcach (Markušovce), który miał pierwotnie charakter twierdzy. Pałac przebudowany pod koniec XVIII wieku na styl rokoko.
Nocleg miał miejsce w Spiskej Nowej Wsi (Spišská Nová Ves) mieście o najdłuższym w Europie rynku w kształcie soczewicy. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1268 r.
Trzeci dzień upłynął pod znakiem średnowiecznej twierdzy, Zamku Spiskiego (Spiski Hrad). Jest to największy zachowany kompleks zamkowy w Europie Środkowej. Położony na wapiennej skale, wyniesionej 634 m ponad poziom morza, Zamek Spiski góruje nad Kotliną Spiską. Widoki, jakie roztaczają się z niego na położone poniżej Spisskie Podhradie i Tatry, na długo pozostają w pamięci. Najstarsza pisemna wzmianka dotycząca warowni pochodzi z 1120 r.
Los warowni odmienił się w 1993 r. kiedy to Spissky Hrad został wpisany na Listę Międzynarodowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
